این بیماری در اکثر مناطق کشور کم و بیش وجود دارد و میزان خسارت آن روی گندم معمولاً کمتر از جو است.
علائم و نشانه ها
میسلیوم سطحی و کنیدیها بصورت نقاط سفید یا خاکستری روشن روی سطح فوقانی و ندرتاً روی سطح تحتانی برگها، غلاف و براکته های گل دیده می شوند. قسمتهای آلوده گیاه به نظر می رسد که گرد خاکستری رنگی روی آنها پاشیده شده است که شامل کنیدی، کنیدیوفور و میسلیوم قارچ است، سپس لکه ها بزرگتر شده و تیره تر می شوند و قسمت آلوده ابتدا زرد و سپس قهوه ای می شوند و نهایتاً می میرد. تعداد زیادی آسکوکارپ گرد، کوچک و تیره در مناطق آلوده دیده می شود. گیاهان شدیداً آلوده ممکن است بمیرند.
عامل بیماری:
عامل بیماری قارچ (Erysiphe graminis) Blumeria graminis است که فرم غیرجنس آن Oidium monilioides می باشد که تنها گونه ای از oidium است که سلول قاعده ای آن بزرگ و متورم است. E graminis روی گرامینه با توجه به محدودیت دامنه میزبانی و تشکیل رشته های خارمانند یا میسلیومهای ثانویه در اطراف آسکارکاپ در سطح برگ میزبان و داشتن هوستوریومهای منشعب و لوله ای و انگشت مانند به graminis Blumeria تبدیل شده است.
این قارچ هتروتالیک است و هیبریداسیون بین استرینهای مختلف از نظر ژنتیکی، اتفاق می افتد که این مسئله در آسکوکارپ منجر به ظهور نژادهای فیزیولوژیکی جدید می شود .
سیکل بیماری:
عامل بیماری زمستان را بصورت کلیستوتیس روی بافت بیمار یا در مناطقی که زمستان ملایم دارند روی برگهای آلوده بصورت میسلیوم و کنیدی به سر می برد. آسکوسپورها در بهار تشکیل شده و نقش اینوکولوم اولیه را دارند، کندیها تقریباً به محض اینکه میسلیومها تشکیل شدند روی سطح برگ، خصوصاً در هوای خنک و مرطوب ولی بدون وجود آب آزاد شکل می گیرند، میزان کندیها در اینوکولوم ثانویه مؤثر است و در پخش بیماری در طی فصل رشد اثر دارد. رشد و توسعه بیماری در c220-15 انجام می شود و بیماری روی گیاهانی که متراکم کاشته شده اند و یا کود ازته زیادی بکار رفته است شدت بیشتری دارد، هوای ابری، مرطوب و خنک باعث تحریک بیماری می شود.
کنترل:
کاشت ارقام مقاوم ـ کاربرد قارچکشهای مانند کاراتان و بنومیل در صورت اقتصادی بودن ـ تناوب با گیاهان غیرمیزبان شخم و زیر خاک بودن گندمهای خودرو در صورت امکان و کوددهی صحیح
منبع:
گیاهپزشکی۱۱۰
|